18 Şubat 2013 Pazartesi

Ablamlar geldi

Epeydir yazamadım bloga. Anneannemin vefatı, ablamların bize gelişi, ailecek hasta olmamız, işler güçler derken bu vakti buldu.

Ablamlar Ocak sonuna doğru geldiler, 4 gün kadar kalıp Zonguldak'a geçtiler. Antep'e dönüş için tekrar bizdeydiler. Sağolsunlar Antep'ten bize bi güzel mikrop getirdiler :):) Hepimiz hasta olduk :) Güldüğüme bakmayın çok zor geçti o haftalar..Ege bize geldiğinde iyileşmek üzereydi. Ablam, Tuna, ben, Deniz, Doğa, annem, babam ve Orkun hasta olduk topyekün :) 2 haftada kendimize gelemedik, o kadar fena bir virüstü. Öksür öksür öksür öldük. 2 hafta sürekli burun çektik ve sildik. Tabii bundan en çok etkilenen çocuklar oldu diyemiyorum, valla çocuklar benden hızlı toparlandı, Allah'a şükür. Annem ve ben pert olduk. Bir de Tunacık, daha 4 aylık ve çok etkilendi tabii ki :( Neyse, hastalık dışında çocuklarla oynamaktan, ilgilenmekten gene ablamla çok fazla görüşemedik. Ama bu sefer daha iyiydi sanki. Akşamları konuşmaya biraz vakit bulabildik. Doğa ve Deniz, Ege ile iyi anlaştılar, bi sorun çıkmadı. Oynadılar beraber. Ege ile Deniz özellikle daha iyi bi frekans tutturdular. Deniz ve Doğa teyzeye de bayılıyor bu arada :) Ablamlar buradayken annem ve babam da geldiler. Anneanne ve dedeyle de çok güzel oynadılar. Velhasıl sayılı gün hemencik bitiverdi.

Şu cümbüşe bakın :)


Ege ile Deniz katlı otopark yapıyor :) Sonunda otopark devrildi tabi :)


En miniğimiz, Tunacık :) Ablamın parmaklarıyla dişlerini kaşıyor...Kendisiyle ancak tanışabildim, doğumdan sonra gidememiştim ablama :( Tuna bir sarı kafa..hastasıyım o sarı kafanın :) öptüm öptüm durdum :) keltoşum benim :) pamuk oğluş :)


Tahmin ettiğiniz üzere, evde 4 çocuk varken bi yere çıkamadık. Ablamla bir Palladium girişimimiz oldu, avmye girdik, bi 5-10 dk falan geçti ki evden aradılar Tuna ağlıyormuş susmuyormuş. Gerisin geri döndük :) bi daha da teşebbüs etmedik :) Bizim evin çevresinde çocukları hava almaya çıkardık bi. Tavuklara baktık her zamanki gibi, biraz da yürüdük o kadar.

1 yorum:

  1. torunlarla olmak annanneye ve dedeye keyif veriyor.ne tansiyon kalıyor ne hastalık.dede de keyfe bakın nasılda mutlu.hastalıkla uğraşsakta çocuklarımızı görmek bize çok iyi geldi.

    YanıtlaSil