31 Ocak 2011 Pazartesi

Doğa'nın yürüteç maceraları

Önce bi salonu karıştırayım dedim, konsolun oraya kadar gittim. Kendim gittim heyyoo :)


İnanır mısınız dönmeyi bile öğrenmişim ben. Konsolun orda sıkışınca tepine tepine döndüm :):)


Sonra koşaraktan o uzuuuun koridoru geçtim ve annemlerin yatak odasına geldim. Burayı çok seviyorum. Hele şu çiçekli nevresimler var yaaa, hep dokunmak istiyorummm :) Annem anladı beni, çekti nevresimi önüme :)


Nevresimden sıkıldım. Acaba diyorum şu yatağın altında ne varkine? Bi eğilebilseydim süper olacaktı..


Hala yatak odasındayım. Peşimden dolanan anneme bari bi poz vereyim dedim. Bütün gün peşimde yaa, bi rahat bırakmıyo beni :)


Sonra attım kendimi koridora gene. Düt düüüt salona dönüyorum..


İşte salonun eşiğindeyim. Yaa şu eşiklerden nefret ediyorum laf aramızda. Takılıyorum kalıyorum yaa. İllaki annem yardım mı etmeli? Ben kendim gitmek istiyorrrrummm :)


Doğa'nın evi yürüteçle ilk keşfi işte böylee.. Bayılıyor :) koştura koştura gidiyor :)
Bütün halıları kaldırdık takılmasın diye. Ama eşiklerde kalıyor tabii ki, yürütecimiz fazla sağlamcı, eşikleri geçmesine imkan yok.

4 yorum:

  1. canim yaaa bayildim bayildim minciklayasim geldi, tatlim benim. Cok egleniyor belli

    YanıtlaSil
  2. kıs yerim seni ben, özgürlüğüne kavuşmuş:) Deniz de binse de o da gezse. Çok tatlı ya, keşke gelebilseydiniz yaw. Kuzucuklarım benim, böyle görünce insan daha çok özlüyor:(

    YanıtlaSil
  3. kuzucuğum nasılda gezmiş kendi kendine , yerim ben senin bakışlarını

    YanıtlaSil
  4. Özgürlüğüne kavuştu evet :) ama çok fazla koymuyoruz gene de yürütece. Günde 3 kere 10-15 dk civarında kalıyor. Aslında kalsa kalır eğleniyo baya, ama yerde olsa da yuvarlansa daha iyi. Nası öğrenecek bunlar emeklemeyi yawww?

    Keşke gelebilseydik dediğin gibi.. :(

    YanıtlaSil