İnsana bazen yalnızlık iyi geliyor. Severim ben yalnız başıma dolaşmayı. Çocuklardan beridir çok fırsatım olmamıştı. Bugün Eminönü'ye gittim yalnız. Aslında iş için gittim ama bu sefer yaydım biraz zamanı. Acele acele gidip dönmek istemedim. Kadıköy'den vapura bindim..kendimi dinledim, kendimi duydum..açtım gözlerimi etrafa..çektim havayı içime..
Gördüm..
Karabatakların kanatlarını açıp suyun üstünde koşarcasına adım atmalarını..
Martılarla karabatakların kavgaya tutuşmasını..iki çete gibi..
Vapurun hareket edişiyle arkasında bıraktığı köpükleri..
Martıların simit kapma yarışını...
Mendirekteki dizi dizi beyaz martıları..
Vapurun karşıya yaklaşması ve tüm heybetiyle Sultanahmet, Ayasofya ve Topkapı Sarayını..
Koşuşturan insanları..
Peynircileri, şekercileri, kahvecileri, ambalajcıları..
Hamalları..
Hayat tüm karmaşası ve heyecanıyla akıp gidiyor..
Arada zamanı durdurmak lazım..
Zamanı durdurup gözümü ve gönlümü doyurdum bugün :)
Ve sonra tabii ki çocuklarıma koştum :):):)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder