4 Aralık 2012 Salı

2 yaş sendromu

Deniz'de 2-3 hafta önce başlayan inatlaşmalar, ben ben benler, Doğa'da da geçtiğimiz haftadan beridir var. Baştan beri koyduğumuz kardeşinin elindekini alamazsın, kardeşinin oynaması bitince alabilirsin kuralı en çok zorlanan kurallardan..uyumıycam, mama yemiycemlerden bahsetmiyorum bile..her türlü itiraz ve inatlaşma var evde şu anda :) Mutluyuz ama :) Bazen fazlasıyla eğleniyoruz hatta :) Umarım bu inatlaşmalar ve itirazlar bu boyutta devam eder ve giderek artmaz..yoksa kaçacak yer arayabilirim :)

Yaşadıklarımızdan ve nasıl çözdüğümüzden bahsedeyim biraz..belki size de feyizolur..
- Bir numaralı kural: Bu çılgın dönemin geçici olduğunu kabullen ve kendine hakim ol :)
- İki: Asla ve asla inatlaşma. Sen inatlaştıkça çocuk da inatlaşır..çocuk zaten psikolojik olarak zor bir dönemden geçiyor. Anlayışlı olucaz..
- Üç: Emir cümleleri kullanmıycaz. Hep onlara danışıcaz ya da sorucaz. Sormak sökmezse oyuna getiricez :)
Örnek: Hadi şimdi mama yiyelim YERİNE mama yemek ister misin?
           Uyku vakti geldi, uykuya gidiyoruz YERİNE şimdi uyumak ister misin?
Bu sorular sökmüyosa benim yaptıklarımdan bazıları:
- Kim önce mama yemek ister? (iki çocuk olduğundan arada yarışlar oluyor, rekabeti güçlendirmem çoğu zaman, ama arada da olması gereken birşey)
- Mickey ve Minnie mama sandalyesine doğru koşuyo, "ben yiycem ben yiycem" diyo.
- Şu kitaba bakalım mı sandalyede? Şu arabayla oynayalım mı? ya da şu yapbozu yapalım mı beraber? derken çocuğu sandalyeye doğru yönlendirme.
Bu arada bu denemeleri ardı ardına yapmamak gerekiyor. Yani yemiycem dediyse bi sonraki taktiği denemek için 2-3 dk ara vermek gerekiyor. Sürekli üstüne gitmenin sonu inatlaşmanın artması ile sonuçlanıyor.
Bunların hiçbiri sökmüyorsa söylediğim şey "Seni daha fazla bekleyemiycem, başka zaman mama vermiycem, o zaman aç kalacaksın" gibi açıklamalar..
O da sökmüyosa bırakın aç kalsın bi öğünden bişey olmaz..
Böylece ikna edebilirsen çocuğu ikna etmiş olacaksın, hem çocuk mutlu olacak hem de sen..
İkna edemezsen çocuk gene mutlu olacak çünkü kendi istediğini yapmış olacak..
Yani neticede çocuk mutlu :)
Uyku için de benzer şeyler deniyorum. Uyku vaktinden bi süre önce birazdan uyku vaktimiz geliyor diye bir bildirimde bulunuyorum. Vakit geldiğinde soruyorum, cevap genellikle hayır oluyor, çok uykuları varsa gidip uyuyorlar. Hayır cevabı üzerine bi süre ara verdikten sonra oyuna getirmeyi deniyorum. Örnek;
- Marie'nin çok uykusu gelmiş (Marie bir kedi), acaba Doğa benle uyur mu diye soruyor
- Şu kitapla uyuyalım mı?
- Winnie koşuyo ben uyuycam Deniz'in yastığında diyor.
gibi şeyler..
- Dört: Tehdit etmeyeceksin. Şunu yemezsen bilmem ne yapmayız, uyumazsan şöyle olmaz gibisinden laflar..çocuğu hiç ikna etmediği gibi üstüne bi de sinir eder :)

Bu döneme girildiği ilk 1-2 hafta şok oluyorsun, sabrın taşıyor, napacağını bilemiyosun. Sonra bi sürü bi sürü okuyosun. Bu dönemi kabullendiğin anda olay bitiyor. Ben şu an kabullenmiş durumdayım. Genelde sabırlı olmaya çalışıyorum. Bir yolunu bulmaya çalışıyorum bi şekilde. İlk haftalar yaptığım hataları yapmıyorum en azından. Tabii ki her zaman başarılı olamıyorum ama genelde işe yarıyor.

Bir de her ne kadar emin olmasam da öyle hissediyorum ki çocukların bu dönemde konuşabiliyor olması çok çok önemli. Kendini ifade edebiliyor ve kızgınlığı daha az oluyor o durumda. Ya da ben öyle hissediyorum :)

Başka çözümler bulanlardan çözümleri beklerim :):)



2 yorum:

  1. Ah Ozgul bilmem mı bu dönemleri ve zorluğunu. Bende senin gibi bu donemin geçici olduğunu aklıma yazdım ama bir tarafdan korktum böyle yaparak istediklerini yaptırmaya alışarlar mı diye.doktorumuzun tavsiyesine uyup onların isteklerini kendilerine ve bana zarar vermediği sürece yaptım ve şimdi daha iyiler. Öğlen uykusuna yatmama istegi bizde de Dubinin , kopuşun vs. Uykusu geldi demekten ağzımda tüy bitiyor yarım saatlik mücadeleden sonra uyuyorlar ama en fazla 1,5 saat uyuyorlar. En azından bizde Yemek sorunu yok :-))))) sevgilerle.....

    YanıtlaSil
  2. O da bişeydir :):) dediğim gibi bizde yemek de uyku da sorun idi..ama bi şekilde ikna ettik hep..arada öğle uykusu kaçırdıkları oldu ama o kadar da olur artık..şu aralar itirazlar azaldı bizde de..zamanla daha da hafifler..ööle diyo kitaplar :) 2,5 yaştan sonra hızla azalırmış..zaten 2,5 yaşa ne kaldı şunun şurasında :)

    YanıtlaSil